Wszystkie wpisy od: Admin

Zakończenie działalności gospodarczej jest złożonym procesem, który wymaga przemyślenia, planowania oraz przeprowadzenia wielu formalności. W Polsce procedura ta różni się w zależności od formy prawnej prowadzonej działalności. Poniżej przedstawiono szczegółowy opis procesu zamknięcia działalności zarówno dla spółek, jak i jednoosobowych działalności gospodarczych.

1. Jednoosobowa Działalność Gospodarcza

Jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG) jest najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej, a jej zamknięcie wiąże się z mniej skomplikowanymi procedurami w porównaniu do spółek.

Kroki do zamknięcia JDG:

1. Decyzja o zamknięciu: Właściciel działalności musi podjąć decyzję o zakończeniu działalności i przygotować się do zamknięcia firmy.
2. Złożenie wniosku w CEIDG: Należy złożyć wniosek o wykreślenie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Wniosek można złożyć online na stronie CEIDG lub osobiście w urzędzie gminy.
3. Zgłoszenie do ZUS i Urzędu Skarbowego: Należy poinformować Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) oraz urząd skarbowy o zamknięciu działalności. Zgłoszenie to można również dokonać za pośrednictwem CEIDG.
4. Likwidacja majątku firmy: Przedsiębiorca powinien sprzedać lub zlikwidować majątek firmy, uregulować wszystkie zobowiązania wobec dostawców, klientów i pracowników oraz zakończyć umowy.
5. Zamknięcie kont bankowych: Należy zamknąć firmowe konta bankowe oraz rozliczyć się z wszelkimi kredytami i pożyczkami.
6. Archiwizacja dokumentów: Należy przechowywać dokumenty księgowe i podatkowe przez okres wymagany przez prawo, zazwyczaj 5 lat.

2. Spółki

Zamknięcie spółki jest bardziej skomplikowane i wymaga przeprowadzenia procesu likwidacji, który różni się w zależności od typu spółki (np. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna).

Kroki do zamknięcia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.):

1. Podjęcie uchwały o rozwiązaniu spółki: Wspólnicy spółki muszą podjąć uchwałę o jej rozwiązaniu. Uchwała ta musi być zaprotokołowana przez notariusza.
2. Powołanie likwidatorów: Wspólnicy wyznaczają likwidatorów, którzy będą odpowiedzialni za przeprowadzenie procesu likwidacji spółki.
3. Zgłoszenie do KRS: Likwidatorzy muszą zgłosić uchwałę o rozwiązaniu spółki oraz ich powołanie do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Po zgłoszeniu rozpoczyna się formalny proces likwidacji.
4. Ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym: Likwidatorzy muszą opublikować ogłoszenie o likwidacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (MSiG) oraz wezwać wierzycieli do zgłaszania swoich roszczeń.
5. Likwidacja majątku: Likwidatorzy przeprowadzają inwentaryzację majątku spółki, sprzedają go i regulują zobowiązania wobec wierzycieli. Nadwyżka majątku jest dzielona między wspólników.
6. Zamknięcie kont bankowych: Należy zamknąć firmowe konta bankowe oraz rozliczyć się z wszelkimi kredytami i pożyczkami.
7. Zgłoszenie zakończenia likwidacji: Po zakończeniu likwidacji, likwidatorzy składają wniosek do KRS o wykreślenie spółki z rejestru.
8. Archiwizacja dokumentów: Dokumenty księgowe i podatkowe należy przechowywać przez okres wymagany przez prawo.

Podsumowanie

Zamknięcie działalności gospodarczej, zarówno jednoosobowej, jak i spółki, jest procesem wymagającym staranności i skrupulatności. Dla jednoosobowej działalności gospodarczej proces ten jest mniej skomplikowany, natomiast dla spółek wymaga przeprowadzenia formalnego procesu likwidacji. Ważne jest, aby wszystkie kroki były przeprowadzone zgodnie z przepisami prawa, aby uniknąć problemów prawnych i finansowych w przyszłości.

Polski Ład zmienia opodatkowanie osób fizycznych będących wspólnikami spółek komandytowych. Jest to kolejna zmiana do tego typu działalności, która została wprowadzona w bardzo krótkim czasie, zaraz po objęciu ich podatkiem CIT. W związku z tym, że spółki komandytowe zostały podatnikami CIT, zyski wypłacane wspólnikom nie są już dla nich przychodami z działalności gospodarczej, lecz przychodami kapitałowymi opodatkowanymi zryczałtowanym 19-procentowym podatkiem. Opodatkowanie to nie uwzględnia kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem przychodu, a w konsekwencji nie pozwala obliczyć dochodu, od którego należałoby obliczyć składkę zdrowotną.